........
به قول حسین پناهی:
خب..آره که خیابونا و بارونا و میدونا و آسمونا ارث بابامه،واسه همینه که از بوق سگ تا دین روز این کله پوکو میگیرم بالا و از بی سیگاری میزنم زیر آواز و اینقدر میخونم تا این گلوی وا مونده وا بمونه....تا که شب بشه و بچپم تو یه چار دیواری حلبی
که عمو بارون رو طاقش عشق سیاه خیالی منو ضرب گرفته!!!
شام که نیس خب زحمت خوردنشم ندارم در عوض
چشم من و پوتینای مچاله و پیریه که رفیق پرسه های بابام بودن
بعدشم واسه اینکه قلبم نترکه
چشمام رو میبندم و کله رو ول میکنم رو بالشی که پر از گریه های ننمه. گریه که دیگه عار نیست.
خواب که دیگه کار نیست تا مجبور بشی از کله سحر یا مفت بگی و یا مفت بشنفی و آخر سر اینقدر سر بسرت بذارن که سر بذاری به خیابونا...
پی نوشت:
خوب نیستم...اصلاً...هیچ رقمه...نگید کی خوب بودی...چون نیستم...من هیچ وقت از این روزگاری که آدماش حرف دل همدیگه رو نفهمیدن و نمی فهمند خووووووب نخواهم بود!!!! دلم گریه میخواد با صدای بلند...تا جایی که هق هق سر بدم...
سلام گلم . خوبي نازنين ؟ بهتري الان ؟ شنيدن صداي مهربون و گرمت ، تكميل يك روز خوب پر دوستي و مهربوني بود نازنين . ديروز پر بود از اين صداهاي قشنگ ، از اين محبت هاي دوست داشتني ، از اين دوستيهاي ناب ، از اين همه هديه خوب خدا . اميدوارم هميشه و همه روزهاي زندگي همه مون پر باشه از اينهمه خوبي . مرسي منيژه جانم . مرسي عزيز دل .
شما که خوب بودید منیچ خانم؟ ما میدانیم بغض شما از چیست درکتان میکنیم...
بغضتو خالی کن و یه دل سیر گریه کن تا شاید آروم بشی
سلام خانمی وقتت به خیر تو پست قبلی هم برات کامنت گذاشتم
گریه کن عزیزم سبک میشی،خالی میشی
زندگی مال ماست واقعا ارث پدرانمون هست... کسی نمیتونه با زور بگیره ازمون... خیلی قشنگ بود... امیدوارم روزهات هر روز بهتر بشه...
دنیا همینه نگرانی برای دلواپسی
منیژه جون هستی نیستی کجائی؟[ناراحت]
سلام منيژه بانو..... خوشبختانه مشكل وبلاگت بر طرف شده ، تو فكرش نباش.... در ضمن چنين روزهايي در زندگي انسانها هميشه هست ، باور كن چاشني زندگي وجود چنين روهايي در زندگيست.
[فرشته]